Rozporządzenie w sprawie ETS dla linii lotniczych UE zdecydowała się na włączenie lotnictwa do europejskiego systemu handlu emisjami EU ETS Od 2017 r. Operatorzy będą musieli zrezygnować z jednego dodatku na tonę CO2 emitowanego w trakcie lotu do i zi w obrębie UE Obejmuje to pasażerów, oraz loty niehandlowe i obowiązuje bez względu na siedzibę operatora - przewoźnicy spoza UE będą musieli również przestrzegać systemu Operatorzy niezgodni z prawem ponoszą karę w wysokości 100 za brak dodatku w związku z obowiązkiem nabywania i oddania brakujących uprawnień Mogą być nawet zabronione z ich działalności w UE. Okres zgodności dla lotnictwa rozpocznie się w 2017 r. Próba bezpłatnych uprawnień będzie wykorzystywała dane dotyczące transportu od 2017 r. Następnie operatorzy muszą mieć wiarygodne systemy generowania tych danych, których powiązane plany monitorowania będą miały do przedstawienia najpóźniej do dnia 31 sierpnia 2009 r. Te dane bazowe ustalą liczbę bezpłatnych uprawnień na okres 9 lat 2017-2020, co może wynieść do kilku miliardów euro na niektóre linie lotnicze emisje będą musiały być zgłaszane do 2017 r., na dwa lata przed rozpoczęciem handlu Rozpoczęcie planów dotyczących danych dotyczących emisji musi zostać przekazane władzom z wyprzedzeniem, również do dnia 31 sierpnia 2009 r. Zarówno dane dotyczące transportu, jak i raporty emisji muszą zostać zweryfikowane przez akredytowany niezależny weryfikator Weryfikator jest już obecnie wybierany w celu zapewnienia, że operator statku powietrznego może spełnić wymagania Weryfikacja zazwyczaj zaczyna się od czterech do pięciu miesięcy przed upływem terminu składania sprawozdań dotyczących emisji, tj. 31 marca każdego roku począwszy od 2017 roku. wyjaśnienie w wielu sprawach PwC pracuje dla i z państwami członkowskimi UE, aby opracować wytyczne dotyczące wypełniania planów monitorowania, które wyjaśnia również wytyczne dotyczące monitorowania i sprawozdawczości Komisja Europejska wydała szablony dla takich planów, które państwa członkowskie będą musiały używać Obie dokumenty można znaleźć poprzez Twój właściwy organ lub strona internetowa Komisji Europejskiej PwC jest największą i najczęściej mówioną praktyką w zakresie zmian klimatycznych Doradzamy strategię korporacyjną i politykę publiczną w odniesieniu do zmian klimatycznych, rynków węgla i przesunięć PwC jest wiodący niezależny weryfikator węglowych z siecią akredytowanych weryfikatorów we wszystkich państwach członkowskich UE Działamy jako weryfikator dla ponad 300 firm w różnych sektorach w Europie, stosując rygor i podejście stosowane w audytach finansowych w celu zapewnienia spójnego wysokiego standardu pracy do nasi klienci PwC współpracuje zarówno z nabywcami, jak i sprzedawcami kredytów węglowych na wszystkich głównych rynkach węgla, oferując pełen zakres usług transakcyjnych, w tym doradztwo finansowe, podatkowe strukturyzowanie, przetargi i due diligence węgla PwC posiada również globalną sieć specjalistów w zakresie opodatkowania handlu emisjami w Europie Nasza praktyka w branży logistyki transportu świadczy usługi z zakresu ubezpieczeń, podatków i doradztwa branżowego W e może pomóc naszym klientom w lotnictwie skutecznie zarządzać udoskonalaniem wydajności, trwałością, zarządzaniem ryzykiem operacyjnym, podatkiem, audytem, finansami i innymi wyzwaniami biznesowymi Dzięki naszej globalnej sieci możemy wykorzystać doświadczenie branży specjalistów w każdym kraju, w którym działa firma Nasi ludzie mogą pomóc sobie w radzeniu sobie z dzisiejszymi wyzwaniami i zrozumieć konsekwencje dla jutra. Ograniczenie emisji z lotnictwa. Skuteczność jest jednym z najszybciej rozwijających się źródeł emisji gazów cieplarnianych UE podejmuje działania mające na celu ograniczenie emisji lotnictwa w Europie i współpracując ze społecznością międzynarodową w celu opracowania środków o zasięgu globalnym. Emisje związane z lotnictwem wzrastają szybciej. Bezpośrednie emisje z sektora lotniczego stanowią około 3 całkowitych emisji gazów cieplarnianych w UE i ponad 2 globalnych emisji Jeśli globalny lot był krajem, w top 10 emitatorów. Samotny lecący z Londynu do Nowego Jorku i z tyłu generuje mniej więcej ten sam poziom emisji co t przeciętny człowiek w UE robi ogrzewanie domu przez cały rok. Według prognoz przewiduje się, że w 2020 r. globalne emisje w lotnictwie międzynarodowym wynoszą około 70 w porównaniu z 2005 r., a Międzynarodowa Organizacja Lotnictwa Cywilnego ICAO przewiduje, że do 2050 r. mogą wzrosnąć o kolejne 300 -700. W ramach innych sektorów lotnictwo przyczynia się do redukcji emisji w UE poprzez system handlu uprawnieniami do emisji w Unii Europejskiej. Uwarunkowania w systemie handlu emisjami w UE. CO 2 emisje z transportu lotniczego zostały włączone do unijnego systemu handlu emisjami EU ETS od 2017 r. EU ETS, wszystkie linie lotnicze działające w Europie, zarówno europejskie, jak i pozaeuropejskie, są zobowiązane do monitorowania, raportowania i weryfikowania swoich emisji oraz do przekazania uprawnień do tych emisji. . System przyczynił się do tej pory do zmniejszenia śladu węglowego w sektorze lotniczym o ponad 17 milionów ton rocznie, przekraczając 99 5 emisji. Oprócz środków rynkowych, takich jak system handlu uprawnieniami do emisji, środki operacyjne, takie jak modernizacja i poprawa technologii, procedur i systemów zarządzania ruchem lotniczym również przyczyniają się do ograniczenia emisji lotnictwa. , miała na celu zastosowanie do emisji z lotów zi do Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz do Europejskiego Obszaru Gospodarczego 28 państw członkowskich UE oraz Islandii, Liechtensteinu i Norwegii Europejski Trybunał Sprawiedliwości potwierdził, że takie podejście jest zgodne z prawem międzynarodowym. , postanowiła jednak ograniczyć zakres EU ETS do lotów w obrębie EOG do 2018 r., aby wspierać rozwój globalnego środka Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego ICAO. Proposal dla lotnictwa ETS z 2017 r. W świetle postępów na globalnym rynku lotniczym działania poniżej, Komisja Europejska zaproponowała kontynuację obecnego podejścia po 2018 r. Niniejszy wniosek zostanie rozpatrzony przez Europejski Parliamen t i Rada Unii Europejskiej. Rezultaty konsultacji społecznych. W 2018 r. Komisja Europejska przeprowadziła konsultacje publiczne w sprawie środków rynkowych mających na celu zmniejszenie wpływu zmian klimatycznych w lotnictwie międzynarodowym Konsultacje wnosiły wkład zarówno w kwestie polityczne, jak i globalne. Ogółem zareagował 85 obywateli i organizacji. Ogólny system kompensacji emisji. W październiku 2018 r. Międzynarodowa Organizacja Lotnictwa Cywilnego ICAO uzgodniła rezolucję w sprawie globalnego środka mającego na celu wprowadzenie do obrotu emisji dwutlenku węgla w lotnictwie międzynarodowym od 2021 r. Uzgodniona rezolucja określa cele i kluczowe elementy projektu globalnego, a także mapę drogową dla ukończenia prac nad wdrażaniem metod. Program redukcji emisji i redukcji emisji w międzynarodowym lotnictwie lotniczym lub CORSIA ma na celu ustabilizowanie poziomu emisji CO 2 w 2020 r. zobowiązując linie lotnicze do zrekompensowania wzrostu emisji po 2020 r. Na wszystkich międzynarodowych muszą być wymagane emisje zanieczyszczeń route. offset z tras włączonych do systemu poprzez zakup odpowiednich jednostek emisji generowanych przez projekty ograniczające emisje w innych sektorach, np. energetyce odnawialnej. W okresie 2021-2035 i opartym na oczekiwanym udziale plan szacowany jest na około 80 emisje powyżej poziomu z roku 2020 To dlatego, że uczestnictwo w pierwszych etapach jest dobrowolne dla państw i są zwolnienia dla osób z niską aktywnością lotniczą Wszystkie kraje UE przystąpią do tego systemu od samego początku. Regularny przegląd programu jest wymagany na warunkach porozumienia Powinno to umożliwić ciągłe udoskonalanie, w tym w jaki sposób system przyczynia się do osiągnięcia celów Porozumienia Paryskiego. W ramach ICAO trwają prace nad opracowaniem niezbędnych przepisów wykonawczych i narzędzi umożliwiających wdrożenie programu Efektywne i konkretne wdrożenie i wdrożenie CORSIA ostatecznie zależeć będzie od krajowych środków, które mają być opracowywane i egzekwowane na krajowych prograbach progowych l. Biuilding Global Action. EU aplikacja ETS od 2017 do 2018.EU aplikacja ETS na rok 2017.Main EU ETS i prawodawstwo dotyczące lotnictwa. System handlu emisjami UE EU ETS. System handlu emisjami w UE EU ETS jest fundamentem polityki UE walka ze zmianą klimatu i kluczowe narzędzie redukcji emisji gazów cieplarnianych jest opłacalne Jest to pierwszy na świecie największy rynek emisji dwutlenku węgla i nadal największy. Operatorzy w 31 krajach we wszystkich 28 krajach UE oraz Islandii, Liechtensteinie i Norwegii ograniczają emisje z więcej ponad 11 000 elektrowni elektroenergetycznych i linii lotniczych działających między tymi krajami, zajmuje około 45% emisji gazów cieplarnianych w UE. System handlu uprawnieniami i handlem. EU ETS działa na zasadzie cap i trade. A cap is set na całkowitą ilość niektórych gazów cieplarnianych, które mogą być emitowane przez instalacje objęte systemem Czapka jest zmniejszona w czasie, tak aby całkowite emisje spadały. W ramach ograniczeń przedsiębiorstwa otrzymują lub kupują emisję Świadczenia, które mogą handlować ze sobą w miarę potrzeby Mogą także kupić ograniczone kwoty międzynarodowych kredytów z projektów oszczędzających emisje na całym świecie Ograniczenie całkowitej liczby przydziałów zapewnia, że mają one wartość. Po roku każdego firma musi oddać wystarczająco dużo uprawnień do pokrycia wszystkich emisji, w przeciwnym razie nakłada się grube grzywny Jeśli firma zmniejszy emisję, może utrzymać rezerwy na pokrycie swoich przyszłych potrzeb lub sprzedać je innej firmie, która nie ma uprawnień. są wycinane, jeśli to najmniej kosztowne Ważna cena węgla również promuje inwestycje w czyste i niskoemisyjne technologie. Właściwości fazy 3 2017-2020. EU ETS znajduje się obecnie w fazie trzeciej znacznie różnej od etapów 1 i 2. Główne zmiany to. W miejsce poprzedniego systemu krajowych limitów stosuje się jednolitą, ogólnounijną górną granicę emisji. Podejście jest domyślną metodą przydziału uprawnień, zamiast fre alokacja i zharmonizowane zasady przydziału mają zastosowanie do nieodpłatnych zwolnień. Więcej sektorów i gazów objętych.300 mln odliczeń zarezerwowanych w rezerwie na rzecz nowych uczestników w celu sfinansowania wdrażania innowacyjnych technologii energii odnawialnej oraz wychwytywania i składowania dwutlenku węgla przez NER 300. Sektory i gazy objęte. System obejmuje następujące sektory i gazy, z naciskiem na emisję, która może być mierzona, zgłaszana i zweryfikowana z dużą dokładnością. Dwutlenek węgla CO 2 from. power i wytwarzanie ciepła. energy-intensive sektory przemysłu, w tym rafinerie ropy naftowej, wyroby stalowe i produkcja żelaza, aluminium, metali, cementu, wapna, szkła, ceramiki, masy celulozowej, papieru, kartonu, kwasów i chemikaliów organicznych objętych natryskiem lotniczym. tlenek azotu N 2 O z produkcji azotowych, adypinowych i kwasy glioksylowe i glioksal. perfluorowęglowodory PFC z produkcji aluminium. Udział w systemie EU ETS jest obowiązkowy dla firm w tych sektorach, ale w niektórych sektorach tylko pla powyżej pewnego rozmiaru, można stwierdzić, że małe instalacje można wykluczyć, jeśli rządy wprowadzą środki fiskalne lub inne, które redukują emisje równoważną kwotą w sektorze lotniczym, do 2018 EU ETS ma zastosowanie tylko do lotów między portami lotniczymi zlokalizowanymi w Europejskim Obszarze Gospodarczym EEA. Obniżenie poziomu emisji. W EU ETS udowodniono, że obniżenie cen na węgiel i jego handel może emitować emisje z instalacji w ramach programu spadają w przybliżeniu o 5 w porównaniu do początków fazy 3 2017 r. 2018. W 2020 r. Emisje z sektorów objętych systemem będą o 21 niższe niż w 2005 r. Rozwój rynku uprawnień do emisji CO2. W 2005 r. EU ETS jest pierwszym i największym światowym systemem handlu emisjami, międzynarodowe handel węglowym. Europejski system handlu uprawnieniami do emisji jest także inspirujący rozwój handlu emisjami w innych krajach i regionach. UE ma na celu powiązanie EU ETS z innymi kompatybilnymi systemami Temu prawodawstwu UE w dziedzinie ETS. Raporty dotyczące rynku węgierskiego. Rejestetyzacja europejskiego systemu handlu uprawnieniami do emisji w fazie 3.Legatywna historia dyrektywy 2003 87. Przed opracowaniem wniosku Komisji dotyczącego reakcji z października 2001 r. na odczytanie wniosku w Radzie i Parlamencie, w tym Wspólne stanowisko Rady. Otwórz wszystkie pytania. Kempozycje i odpowiedzi na temat poprawionego systemu handlu emisjami UE grudzień 2008 r. Jaki jest cel handlu emisjami. Celem systemu handlu emisjami UE EU ETS ma pomóc państwom członkowskim UE w osiągnięciu ograniczyć lub zmniejszyć emisje gazów cieplarnianych w sposób opłacalny Zezwalając spółkom uczestniczącym na kupno lub sprzedaż uprawnień do emisji oznacza, że cięcia emisji mogą zostać osiągnięte co najmniej kosztami. EU ETS jest fundamentem strategii UE na rzecz walki ze zmianą klimatu pierwszy międzynarodowy system handlu uprawnieniami do emisji CO 2 na świecie i działa od 2005 r. Od stycznia 2008 r. dotyczy on nie tylko 27 państw członkowskich UE, a także trzech pozostałych członków Europejskiego Obszaru Gospodarczego: Norwegii, Islandii i Liechtensteinu Obejmuje obecnie ponad 10 000 instalacji w sektorach energetycznym i przemysłowym, które wspólnie odpowiadają za blisko połowę emisji CO2 i 40 CO 2 w całej UE emisje gazów cieplarnianych Nowelizacja dyrektywy EU ETS uzgodnionej w lipcu 2008 r. wprowadzi sektor lotniczy do systemu od roku 2017. Jak działa handel emisjami. EU ETS jest systemem handlu uprawnieniami do emisji i handlu, tzn. ogranicza ogólny poziom dozwolonych emisji, ale w ramach tego limitu pozwala uczestnikom systemu kupować i sprzedawać uprawnienia, które wymagają Te dodatki są wspólną walutą handlową w samym sercu systemu Jedno uprawnienie daje posiadaczowi prawo emisji jednej tony CO 2 lub równoważna kwota innego gazu cieplarnianego W ramach pierwszego i drugiego okresu handlowego w ramach programu państwa członkowskie miały taryfę na całkowitą liczbę przydziałów. o opracować krajowe plany rozdzielania KPRU, które określają całkowity poziom emisji ETS oraz ile uprawnień do emisji każdej instalacji w ich kraju otrzymuje Pod koniec każdego roku instalacje muszą oddać uprawnienia ekwiwalentne do ich emisji Firmy, które utrzymują swoje emisje poniżej poziomu ich przydziały mogą sprzedawać nadwyżki uprawnień Osoby, które mają trudności z utrzymaniem ich emisji zgodnie z ich uprawnieniami, mają wybór pomiędzy podjęciem działań mających na celu zmniejszenie własnych emisji, takich jak inwestycje w bardziej wydajną technologię lub wykorzystanie mniej energetycznych źródeł energii lub zakup dodatkowych uprawnień, Potrzeba na rynku lub kombinacja dwóch Takie wybory prawdopodobnie zostaną określone przez względne koszty W ten sposób redukuje się emisję tam, gdzie jest to najbardziej opłacalne. Jak długo funkcjonuje EU ETS. UE ETS został uruchomiony w dniu 1 stycznia 2005 r. Pierwszy okres rozliczeniowy trwał przez trzy lata do końca 2007 r. I został uczenie się przez d aby drugi etap obrotu rozpoczął się w dniu 1 stycznia 2008 r. i trwa pięć lat do końca 2017 r. Znaczenie drugiego okresu handlowego wynika z faktu, że zbiegło się ono z pierwszym okresem Protokół z Kioto, podczas którego Unia Europejska i inne kraje uprzemysłowione muszą wypełnić swoje cele w celu ograniczenia lub ograniczenia emisji gazów cieplarnianych W drugim okresie handlu emisje EU ETS zostały ograniczone na poziomie 6,5 poniżej poziomu z 2005 r., Aby zapewnić UE jako całość, a poszczególne państwa członkowskie realizują swoje zobowiązania z Kioto. Jakie są główne wnioski wyciągnięte z dotychczasowych doświadczeń. EU ETS położył cenę na carbon i udowodnił, że handel emisjami gazów cieplarnianych Pierwszy okres wymiany handlowej z powodzeniem ustalił swobodny handel uprawnień do emisji w całej UE, stworzyła niezbędną infrastrukturę i rozwinął dynamiczny rynek emisji CO2. Korzyści z pierwszej fazy może być ograniczona ze względu na nadmierne przydziały uprawnień w niektórych państwach członkowskich i niektórych sektorach, głównie w oparciu o prognozy emisji, zanim zostaną opublikowane dane dotyczące zweryfikowanych emisji w ramach EU ETS. Gdy publikacja danych dotyczących zweryfikowanych emisji w 2005 r. wskazywała nadmierną alokację, rynek zareagował tak, jak oczekiwano poprzez obniżenie ceny rynkowej przydziałów Dostępność danych dotyczących zweryfikowanych emisji pozwoliła Komisji na zapewnienie, że przydział krajowej alokacji w drugiej fazie zostanie ustalony na poziomie, który prowadzi do rzeczywistych redukcji emisji. Oprócz podkreślenia potrzeba zweryfikowanych danych, dotychczasowe doświadczenia wykazały, że większa harmonizacja w ramach EU ETS jest konieczna, aby zapewnić osiągnięcie przez UE minimalnych celów w zakresie redukcji emisji i minimalnych zakłóceń w konkurencji Potrzeba większej harmonizacji jest jasna w odniesieniu do tego, w jaki sposób w sprawie ogólnych uprawnień do emisji. Pierwsze dwa okresy handlowe wskazują również, że w niewłaściwie różne krajowe sposoby przydziału uprawnień do instalacji zagrażają uczciwej konkurencji na rynku wewnętrznym. Niezbędna jest większa harmonizacja, doprecyzowanie i udoskonalanie w odniesieniu do zakresu systemu, dostępu do kredytów z projektów redukcji emisji poza UE, warunków do łączenia systemu EU ETS z systemami handlu uprawnieniami do emisji w inne miejsca oraz z wymaganiami dotyczącymi monitorowania, weryfikacji i sprawozdawczości. Jakie są główne zmiany w systemie handlu uprawnieniami do emisji w UE i od tego, kiedy się to stosuje. Uzgodnione zmiany projektowe będą miały zastosowanie od trzeciego okresu handlowego, tj. Styczeń 2017 Pomimo rozpoczęcia prac przygotowawczych, obowiązujące przepisy nie zmienią się do stycznia 2017 r. W celu zapewnienia stabilności regulacji. EU ETS w trzecim okresie będzie wydajniejszym, bardziej zharmonizowanym i sprawiedliwszym systemem. Wzrost efektywności osiągnięto poprzez dłuższy okres handlowy 8 lat zamiast 5 lat, roczna i roczna emisja spalin ca p 21 w 2020 r. w porównaniu do 2005 r. oraz znaczny wzrost liczby aukcji z mniej niż 4 w fazie 2 do ponad połowy w fazie 3. W wielu dziedzinach uzgodniono bardziej harmonizację, w tym w odniesieniu do Ograniczenie w całej UE zamiast limitów krajowych w fazie 1 i 2 oraz zasady przyznawania bezpłatnych okresów przejściowych. prawdość systemu została znacznie zwiększona dzięki dążeniu do ogólnoeuropejskich zasad bezpłatnych przydziałów dla instalacji przemysłowych oraz poprzez wprowadzenie mechanizm redystrybucji uprawniający nowe państwa członkowskie do licytowania większej liczby przydziałów. Jest ostatni tekst porównany z pierwotnym wnioskiem Komisji. Cele dotyczące klimatu i energii uzgodnione na wiosennym posiedzeniu Rady Europejskiej w 2007 r. oraz ogólna struktura wniosku Komisji w sprawie Unijny system handlu uprawnieniami do emisji jest nienaruszony. Oznacza to, że na poziomie liczby uprawnień do emisji będzie jedna wielkoœć w całej UE, a ta obniżka będzie corocznie zmniejszana według liniowego trendu li ne, która będzie trwać po zakończeniu trzeciego okresu handlowego 2017-2020 Główną różnicą w porównaniu z propozycją jest to, że licytowanie przydziałów będzie stopniowo stopniowane. Jakie są główne zmiany w porównaniu z propozycją Komisji. Podsumowując Główne zmiany wprowadzone w projekcie są następujące. Określone państwa członkowskie mogą mieć fakultatywne i tymczasowe odstępstwo od zasady, zgodnie z którą nie będą przyznawane żadne przydziały bezpłatnie dla generatorów energii elektrycznej od 2017 r. Ta opcja jest dostępna w ramach odstępstwa do państw członkowskich, które spełniają pewne warunki związane z wzajemną łącznością ich sieci energetycznej, udział jednego paliwa kopalnego w produkcji energii elektrycznej i PKB w stosunku do średniej dla UE-27 Ponadto liczba bezpłatnych uprawnień, które państwo członkowskie może przeznaczonych dla elektrowni jest ograniczonych do 70 emisji dwutlenku węgla odpowiednich elektrowni w fazie 1 i spadków w latach następnych. Ponadto bezpłatne przydziały w fazie Zob. Odpowiedź na pytanie 15 poniżej. Bardziej szczegółowe informacje w dyrektywie będą dotyczyły kryteriów, które mają być wykorzystane do określenia sektorów lub podsektorów uznanych za narażonych na znaczne ryzyko ucieczki emisji oraz wcześniejszej daty publikacji wykazu takich sektorów Komisji w dniu 31 grudnia 2009 r. Ponadto, z zastrzeżeniem przeglądu, kiedy zostanie osiągnięte zadowalające porozumienie międzynarodowe, instalacje we wszystkich branżach narażonych otrzymają 100 bezpłatnych uprawnień do w stopniu, w jakim korzystają oni z najbardziej wydajnych technologii Wolne przydziały dla przemysłu są ograniczone do udziału tych emisji w całkowitych emisjach w latach 2005-2007. Całkowita liczba przydziałów przyznawanych bezpłatnie na instalacje w sektorach przemysłu spadnie corocznie zgodnie z spadek wielkości emisji. Państwa członkowskie mogą również zrekompensować pewne instalacje w odniesieniu do kosztów emisji CO 2 przekazanych w cenach energii elektrycznej, jeżeli C O 2 koszty mogłyby w inny sposób narażać je na ryzyko ucieczki emisji Komisja zobowiązała się do modyfikacji wspólnotowych wytycznych dotyczących pomocy państwa w zakresie ochrony środowiska w tym zakresie Patrz odpowiedź na pytanie 15 poniżej. Poziom aukcji uprawnień dla przemysłu nie narażonego wzrośnie w sposób liniowy w sposób zaproponowany przez Komisję, a nie osiągnie 100 do 2020 r., osiągnie poziom 70, aby osiągnąć poziom 100 do roku 2027. Zgodnie z propozycją Komisji 10 uprawnień do licytacji zostanie rozdzielonych z Państwa członkowskie mające wysokie dochody per capita osobom o niskim dochodzie na jednego mieszkańca w celu wzmocnienia zdolności finansowych tej ostatniej do inwestowania w technologie przyjazne dla klimatu Dodano przepis dotyczący innego mechanizmu redystrybucyjnego 2 przydziałów na aukcji w celu uwzględnienia państw członkowskich które w 2005 r. osiągnęło redukcję co najmniej 20 emisji gazów cieplarnianych w porównaniu z rokiem referencyjnym określonym w Protokole z Kioto udział przychodów z aukcji, które państwa członkowskie są zalecane do zwalczania i dostosowywania się do zmian klimatycznych głównie w UE, a także w krajach rozwijających się, wzrasta od 20 do 50. Tekst ten przewiduje uzupełnienie proponowanego dozwolonego poziomu wykorzystanie kredytów JI CDM w scenariuszu 20 dla istniejących operatorów, które otrzymały najniższe budżety na import i wykorzystanie takich kredytów w odniesieniu do alokacji i dostępu do kredytów w okresie 2008-2017 Nowe sektory, nowe podmioty w okresach 2017-2020 i 2008 -2017 będzie również mogło korzystać z kredytów Całkowita kwota kredytów, które mogą być wykorzystane, nie przekroczy 50 redukcji w latach 2008-2020 W oparciu o ścisłe ograniczenie emisji w kontekście zadowalającego porozumienia międzynarodowego Komisja mogłaby umożliwić dodatkowy dostęp do CER i ERU dla operatorów w systemie wspólnotowym Zobacz odpowiedź na pytanie 20 poniżej. Wpływy z aukcji 300 mln przydziałów z rezerwy dla nowych uczestników będą wykorzystane do wsparcia do 12 projektów demonstracyjnych wychwytywania i składowania dwutlenku węgla oraz projektów wykazujących innowacyjne technologie wytwarzania energii odnawialnej Do tego mechanizmu finansowania dołączono wiele warunków Patrz odpowiedź na pytanie 30 poniżej. Możliwość zrezygnowania z małych instalacji spalania, pod warunkiem że są one poddawane równoważnym środkom rozszerzono zakres obejmujący wszystkie małe instalacje, niezależnie od aktywności, próg emisji został podniesiony z 10 000 do 25 000 ton CO 2 rocznie, a próg wydajności, który muszą spełniać instalacje spalania, został podniesiony z 25 MW do 35 MW z tymi wzrastającymi progi, udział objętych emisji, które mogłyby zostać wykluczony z systemu handlu uprawnieniami do emisji, staje się znaczący, a co za tym idzie, dodano przepis umożliwiający odpowiednią redukcję ogólnounijnego limitu uprawnień. Nadal istnieją krajowe plany rozdziału emisji KPRU. Nie w swoich krajowych planach działania na lata 2005-2007 i drugi rok 2008-2017 Okresy adingowania, państwa członkowskie określiły całkowitą liczbę przydziałów, które mają być wydane, a także, w jaki sposób zostałyby one przydzielone do instalacji. To podejście przyniosło znaczne różnice w zasadach przydziału, stwarzając zachętę dla każdego państwa członkowskiego do faworyzowania własnego przemysłu; doprowadziło do znacznego stopnia złożoności. Od trzeciego okresu handlowego zostanie wydana jedna wielkoœć w całej UE, a przydziały będą przyznawane na podstawie ujednoliconych przepisów. Określa się fazę 3. Zasady obliczania ogólnoeuropejskiej granicy są następujące. Począwszy od 2017 r. łączna liczba przydziałów maleje corocznie w sposób liniowy Punktem wyjścia tej linii jest średnia łączna ilość uprawnień w ramach etapu 2 do mogą zostać wydane przez państwa członkowskie na lata 2008-2017, dostosowane do odzwierciedlenia rozszerzonego zakresu systemu od 2017 r., jak również wszelkich małych instalacji, które państwa członkowskie zdecydowały nie dotyczy Współczynnik liniowy, o który zmniejsza się roczna kwota, wynosi 1 74 w odniesieniu do limitu 2 fazy. Punktem wyjścia dla określenia współczynnika liniowego wynoszącego 1 74 jest 20 ogólna redukcja gazów cieplarnianych w porównaniu z rokiem 1990, co odpowiada 14 w porównaniu do 2005 r. Jednak w EU ETS wymagane jest większe zmniejszenie, ponieważ tańsze jest ograniczanie emisji w sektorach ETS Podział, który minimalizuje całkowity koszt redukcji, to 21 redukcji emisji w sektorze EU ETS w porównaniu do 2005 r. Do 2020 r. zmniejszenie o około 10 w porównaniu do 2005 r. w sektorach, które nie są objęte europejskim systemem handlu uprawnieniami do emisji (ETS). Ograniczenie emisji w 2020 r. w 2020 r. daje w 2020 r. maksymalny limit emisji ETS wynoszący 1720 mln uprawnień i zakłada średni stopień 3 fazy w latach 2017-2020 około 1846 milionów przydziałów i spadek o 11 w porównaniu z limitem 2. Wszystkie. Wszystkie bezwzględne dane wskazują na pokrycie na początku drugiego okresu handlowego, a zatem nie biorą pod uwagę lotnictwa, ich zostaną dodane w 2017 r. oraz inne sektory, które zostaną dodane w fazie 3. Ostateczne dane dotyczące rocznych limitów emisji w fazie 3 zostaną określone i opublikowane przez Komisję do dnia 30 września 2017 r. Jak będzie limit emisji powyżej etapu 3 . Współczynnik liniowy wynoszący 1 74, używany do określenia limitu 3 fazy, będzie nadal obowiązywał poza końcem okresu handlowego w 2020 r. i określi górny limit dla czwartego okresu handlowego 2021-2028 i później. Może zostać zmieniony do roku 2025 najpóźniej do 2050 r. konieczne będzie znaczne ograniczenie emisji o 60-80 w porównaniu do 1990 r., aby osiągnąć strategiczny cel ograniczenia globalnego wzrostu średniej temperatury do nie więcej niż 2 ° C powyżej poziomu sprzed epok. w sprawie uprawnień do emisji zostanie ustalona na każdy indywidualny rok Czy zmniejszy to elastyczność w odniesieniu do danych instalacji. Nie elastyczność w instalacjach nie będzie w ogóle zmniejszona W każdym roku uprawnienia do licytacji i dystrybucji muszą zostać wydane przez właściwe organy najpóźniej do 28 lutego. Ostatnią datą, dla której operatorzy zrzeczają się uprawnień, jest 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym miały miejsce emisje. Operatorzy otrzymują uprawnienia na bieżący rok, zanim będą musieli oddać uprawnienia do pokrycia ich emisje za poprzedni rok Uprawnienia pozostają ważne przez cały okres obrotowy, a wszelkie nadwyżki mogą być teraz deponowane do wykorzystania w kolejnych okresach handlowych W tym zakresie nic się nie zmieni. System pozostanie na podstawie okresów handlowych, ale trzeci okres obrotowy będzie trwał osiem lat, w latach 2017-2020, w przeciwieństwie do pięciu lat na drugą fazę w latach 2008-2017. W drugim okresie handlu państwa członkowskie generalnie zdecydowały przydzielić równe całkowite ilości uprawnień na każdy rok. Obniżenie liniowe każdego roku od 2017 r. będzie odpowiadać lepiej spodziewać się tendencji w zakresie emisji w okresie. Jakie są wstępne roczne dane dotyczące wielkości emisji ETS w okresie od 2017 do 2020 r przewidywane roczne wielkości kapitału przedstawiają się następująco. Dane liczbowe opierają się na zakresie systemu handlu uprawnieniami do emisji w fazie 2 2008-2017 oraz decyzjach Komisji dotyczących krajowych planów rozdziału uprawnień w fazie 2, wynoszących 2083 mln ton. skorygowane z kilku powodów Po pierwsze, zostaną uwzględnione rozszerzenia zakresu w fazie 2, pod warunkiem że państwa członkowskie uzasadnią i weryfikują swoje emisje pochodzące z tych rozszerzeń. Po drugie, nastąpi dostosowanie w odniesieniu do dalszego rozszerzenia zakresu ETS w trzecim okresie handlowym Po trzecie, jakiekolwiek wycofanie małych instalacji doprowadzi do odpowiedniego zmniejszenia nakładu połowowego Po czwarte, dane liczbowe nie uwzględniają włączenia lotnictwa ani emisji z Norwegii, Islandii i Liechtensteinu. Czy przydziały nadal będą przyznawane bezpłatnie. Takie instalacje przemysłowe otrzymają przejściowe przydziały bezpłatnie iw tych państwach członkowskich, które kwalifikują się do op W przypadku, gdy państwo członkowskie tak zdecyduje, otrzymują bezpłatne uprawnienia. Szacuje się, że co najmniej połowa dostępnych uprawnień do 2017 r. będzie licytowana. Podczas gdy znaczna większość przydziałów została przydzielona bezpłatnie do instalacji w pierwszym i drugim okresie handlu Komisja zaproponowała, aby licytacja przydziałów powinna stać się podstawową zasadą alokacji Ponieważ licytacja najlepiej zapewnia wydajność, przejrzystość i prostotę systemu oraz stwarza największą zachętę do inwestycji w gospodarkę niskoemisyjną Najlepiej jest, zgodnie z zasadą "zanieczyszczający płaci", i unikać zysków z zysków niektórym sektorom, które przekroczyły nominalny koszt świadczeń dla swoich klientów, pomimo otrzymania ich bezpłatnie. Jak otrzymać świadczenia bezpłatnie? Na dzień 31 grudnia 2017 r. Komisja przyjmie ogólnoeuropejskie zasady, które będą opracowywane w ramach procedury komitetowej. Komitologia Te przepisy w pełni zaszkodzą a tym samym wszystkie przedsiębiorstwa z całej UE o takich samych lub podobnych działaniach będą podlegały tym samym zasadom Zasady zapewnią, w miarę możliwości, że alokacja promuje technologie efektywne z punktu widzenia węgla Przyjęte zasady przewidują, że w możliwym zakresie środki są przyznawane na podstawie tzw. wzorców, np. liczby uprawnień na ilość produkcji historycznej Zasady te nagrodzą operatorów, które podjęły wczesne działania w celu zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych, lepiej odzwierciedlały zasadę "zanieczyszczający płaci" i dały silniejsze zachęty do redukcji emisji, ponieważ przydziały nie longer depend on historical emissions All allocations are to be determined before the start of the third trading period and no ex-post adjustments will be allowed. Which installations will receive free allocations and which will not How will negative impacts on competitiveness be avoided. Taking into account their ability to pass on the increased cost of emission allowances, full auctioning is the rule from 2017 onwards for electricity generators However, Member States who fulfil certain conditions relating to their interconnectivity or their share of fossil fuels in electricity production and GDP per capita in relation to the EU-27 average, have the option to temporarily deviate from this rule with respect to existing power plants The auctioning rate in 2017 is to be at least 30 in relation to emissions in the first period and has to increase progressively to 100 no later than 2020 If the option is applied, the Member State has to undertake to invest in improving and upgrading of the infrastructure, in clean technologies and in diversification of their energy mix and sources of supply for an amount to the extent possible equal to the market value of the free allocation. In other sectors, allocations for free will be phased out progressively from 2017, with Member States agreeing to start at 20 auctioning in 2017, increasing to 70 auctioning in 2020 with a view to reaching 100 in 2027 Howe ver, an exception will be made for installations in sectors that are found to be exposed to a significant risk of carbon leakage This risk could occur if the EU ETS increased production costs so much that companies decided to relocate production to areas outside the EU that are not subject to comparable emission constraints The Commission will determine the sectors concerned by 31 December 2009 To do this, the Commission will assess inter alia whether the direct and indirect additional production costs induced by the implementation of the ETS Directive as a proportion of gross value added exceed 5 and whether the total value of its exports and imports divided by the total value of its turnover and imports exceeds 10 If the result for either of these criteria exceeds 30 , the sector would also be considered to be exposed to a significant risk of carbon leakage Installations in these sectors would receive 100 of their share in the annually declining total quantity of allowances for free The share of these industries emissions is determined in relation to total ETS emissions in 2005 to 2007.CO 2 costs passed on in electricity prices could also expose certain installations to the risk of carbon leakage In order to avoid such risk, Member States may grant a compensation with respect to such costs In the absence of an international agreement on climate change, the Commission has undertaken to modify the Community guidelines on state aid for environmental protection in this respect. Under an international agreement which ensures that competitors in other parts of the world bear a comparable cost, the risk of carbon leakage may well be negligible Therefore, by 30 June 2017, the Commission will carry out an in-depth assessment of the situation of energy-intensive industry and the risk of carbon leakage, in the light of the outcome of the international negotiations and also taking into account any binding sectoral agreements that may have been concluded The report will be acco mpanied by any proposals considered appropriate These could potentially include maintaining or adjusting the proportion of allowances received free of charge to industrial installations that are particularly exposed to global competition or including importers of the products concerned in the ETS. Who will organise the auctions and how will they be carried out. Member States will be responsible for ensuring that the allowances given to them are auctioned Each Member State has to decide whether it wants to develop its own auctioning infrastructure and platform or whether it wants to cooperate with other Member States to develop regional or EU-wide solutions The distribution of the auctioning rights to Member States is largely based on emissions in phase 1 of the EU ETS, but a part of the rights will be redistributed from richer Member States to poorer ones to take account of the lower GDP per head and higher prospects for growth and emissions among the latter It is still the case that 10 of the rights to auction allowances will be redistributed from Member States with high per capita income to those with low per capita income in order to strengthen the financial capacity of the latter to invest in climate friendly technologies However, a provision has been added for another redistributive mechanism of 2 to take into account Member States which in 2005 had achieved a reduction of at least 20 in greenhouse gas emissions compared with the reference year set by the Kyoto Protocol Nine Member States benefit from this provision. Any auctioning must respect the rules of the internal market and must therefore be open to any potential buyer under non-discriminatory conditions By 30 June 2017, the Commission will adopt a Regulation through the comitology procedure that will provide the appropriate rules and conditions for ensuring efficient, coordinated auctions without disturbing the allowance market. How many allowances will each Member State auction and how is this amount deter mined. All allowances which are not allocated free of charge will be auctioned A total of 88 of allowances to be auctioned by each Member State is distributed on the basis of the Member State s share of historic emissions under the EU ETS For purposes of solidarity and growth, 12 of the total quantity is distributed in a way that takes into account GDP per capita and the achievements under the Kyoto-Protocol. Which sectors and gases are covered as of 2017.The ETS covers installations performing specified activities Since the start it has covered, above certain capacity thresholds, power stations and other combustion plants, oil refineries, coke ovens, iron and steel plants and factories making cement, glass, lime, bricks, ceramics, pulp, paper and board As for greenhouse gases, it currently only covers carbon dioxide emissions, with the exception of the Netherlands, which has opted in emissions from nitrous oxide. As from 2017, the scope of the ETS will be extended to also include other s ectors and greenhouse gases CO 2 emissions from petrochemicals, ammonia and aluminium will be included, as will N2O emissions from the production of nitric, adipic and glyocalic acid production and perfluorocarbons from the aluminium sector The capture, transport and geological storage of all greenhouse gas emissions will also be covered These sectors will receive allowances free of charge according to EU-wide rules, in the same way as other industrial sectors already covered. As of 2017, aviation will also be included in the EU ETS. Will small installations be excluded from the scope. A large number of installations emitting relatively low amounts of CO 2 are currently covered by the ETS and concerns have been raised over the cost-effectiveness of their inclusion As from 2017, Member States will be allowed to remove these installations from the ETS under certain conditions The installations concerned are those whose reported emissions were lower than 25 000 tonnes of CO 2 equivalent in e ach of the 3 years preceding the year of application For combustion installations, an additional capacity threshold of 35MW applies In addition Member States are given the possibility to exclude installations operated by hospitals The installations may be excluded from the ETS only if they will be covered by measures that will achieve an equivalent contribution to emission reductions. How many emission credits from third countries will be allowed. For the second trading period, Member States allowed their operators to use significant quantities of credits generated by emission-saving projects undertaken in third countries to cover part of their emissions in the same way as they use ETS allowances The revised Directive extends the rights to use these credits for the third trading period and allows a limited additional quantity to be used in such a way that the overall use of credits is limited to 50 of the EU-wide reductions over the period 2008-2020 For existing installations, and exclud ing new sectors within the scope, this will represent a total level of access of approximately 1 6 billion credits over the period 2008-2020 In practice, this means that existing operators will be able to use credits up to a minimum of 11 of their allocation during the period 2008-2017, while a top-up is foreseen for operators with the lowest sum of free allocation and allowed use of credits in the 2008-2017 period New sectors and new entrants in the third trading period will have a guaranteed minimum access of 4 5 of their verified emissions during the period 2017-2020 For the aviation sector, the minimum access will be 1 5 The precise percentages will be determined through comitology. These projects must be officially recognised under the Kyoto Protocol s Joint Implementation JI mechanism covering projects carried out in countries with an emissions reduction target under the Protocol or Clean Development Mechanism CDM for projects undertaken in developing countries Credits from JI pro jects are known as Emission Reduction Units ERUs while those from CDM projects are called Certified Emission Reductions CERs. On the quality side only credits from project types eligible for use in the EU trading scheme during the period 2008-2017 will be accepted in the period 2017-2020 Furthermore, from 1 January 2017 measures may be applied to restrict the use of specific credits from project types Such a quality control mechanism is needed to assure the environmental and economic integrity of future project types. To create greater flexibility, and in the absence of an international agreement being concluded by 31 December 2009, credits could be used in accordance with agreements concluded with third countries The use of these credits should however not increase the overall number beyond 50 of the required reductions Such agreements would not be required for new projects that started from 2017 onwards in Least Developed Countries. Based on a stricter emissions reduction in the context of a satisfactory international agreement additional access to credits could be allowed, as well as the use of additional types of project credits or other mechanisms created under the international agreement However, once an international agreement has been reached, from January 2017 onwards only credits from projects in third countries that have ratified the agreement or from additional types of project approved by the Commission will be eligible for use in the Community scheme. Will it be possible to use credits from carbon sinks like forests. No Before making its proposal, the Commission analysed the possibility of allowing credits from certain types of land use, land-use change and forestry LULUCF projects which absorb carbon from the atmosphere It concluded that doing so could undermine the environmental integrity of the EU ETS, for the following reasons. LULUCF projects cannot physically deliver permanent emissions reductions Insufficient solutions have been developed to deal with the uncertainties, non-permanence of carbon storage and potential emissions leakage problems arising from such projects The temporary and reversible nature of such activities would pose considerable risks in a company-based trading system and impose great liability risks on Member States. The inclusion of LULUCF projects in the ETS would require a quality of monitoring and reporting comparable to the monitoring and reporting of emissions from installations currently covered by the system This is not available at present and is likely to incur costs which would substantially reduce the attractiveness of including such projects. The simplicity, transparency and predictability of the ETS would be considerably reduced Moreover, the sheer quantity of potential credits entering the system could undermine the functioning of the carbon market unless their role were limited, in which case their potential benefits would become marginal. The Commission, the Council and the European Parliament belie ve that global deforestation can be better addressed through other instruments For example, using part of the proceeds from auctioning allowances in the EU ETS could generate additional means to invest in LULUCF activities both inside and outside the EU, and may provide a model for future expansion In this respect the Commission has proposed to set up the Global Forest Carbon Mechanism that would be a performance-based system for financing reductions in deforestation levels in developing countries. Besides those already mentioned, are there other credits that could be used in the revised ETS. Yes Projects in EU Member States which reduce greenhouse gas emissions not covered by the ETS could issue credits These Community projects would need to be managed according to common EU provisions set up by the Commission in order to be tradable throughout the system Such provisions would be adopted only for projects that cannot be realised through inclusion in the ETS The provisions will seek to e nsure that credits from Community projects do not result in double-counting of emission reductions nor impede other policy measures to reduce emissions not covered by the ETS, and that they are based on simple, easily administered rules. Are there measures in place to ensure that the price of allowances won t fall sharply during the third trading period. A stable and predictable regulatory framework is vital for market stability The revised Directive makes the regulatory framework as predictable as possible in order to boost stability and rule out policy-induced volatility Important elements in this respect are the determination of the cap on emissions in the Directive well in advance of the start of the trading period, a linear reduction factor for the cap on emissions which continues to apply also beyond 2020 and the extension of the trading period from 5 to 8 years The sharp fall in the allowance price during the first trading period was due to over-allocation of allowances which coul d not be banked for use in the second trading period For the second and subsequent trading periods, Member States are obliged to allow the banking of allowances from one period to the next and therefore the end of one trading period is not expected to have any impact on the price. A new provision will apply as of 2017 in case of excessive price fluctuations in the allowance market If, for more than six consecutive months, the allowance price is more than three times the average price of allowances during the two preceding years on the European market, the Commission will convene a meeting with Member States If it is found that the price evolution does not correspond to market fundamentals, the Commission may either allow Member States to bring forward the auctioning of a part of the quantity to be auctioned, or allow them to auction up to 25 of the remaining allowances in the new entrant reserve. The price of allowances is determined by supply and demand and reflects fundamental factors like economic growth, fuel prices, rainfall and wind availability of renewable energy and temperature demand for heating and cooling etc A degree of uncertainty is inevitable for such factors The markets, however, allow participants to hedge the risks that may result from changes in allowances prices. Are there any provisions for linking the EU ETS to other emissions trading systems. Yes One of the key means to reduce emissions more cost-effectively is to enhance and further develop the global carbon market The Commission sees the EU ETS as an important building block for the development of a global network of emission trading systems Linking other national or regional cap-and-trade emissions trading systems to the EU ETS can create a bigger market, potentially lowering the aggregate cost of reducing greenhouse gas emissions The increased liquidity and reduced price volatility that this would entail would improve the functioning of markets for emission allowances This may lead to a globa l network of trading systems in which participants, including legal entities, can buy emission allowances to fulfil their respective reduction commitments. The EU is keen to work with the new US Administration to build a transatlantic and indeed global carbon market to act as the motor of a concerted international push to combat climate change. While the original Directive allows for linking the EU ETS with other industrialised countries that have ratified the Kyoto Protocol, the new rules allow for linking with any country or administrative entity such as a state or group of states under a federal system which has established a compatible mandatory cap-and-trade system whose design elements would not undermine the environmental integrity of the EU ETS Where such systems cap absolute emissions, there would be mutual recognition of allowances issued by them and the EU ETS. What is a Community registry and how does it work. Registries are standardised electronic databases ensuring the accura te accounting of the issuance, holding, transfer and cancellation of emission allowances As a signatory to the Kyoto Protocol in its own right, the Community is also obliged to maintain a registry This is the Community Registry, which is distinct from the registries of Member States Allowances issued from 1 January 2017 onwards will be held in the Community registry instead of in national registries. Will there be any changes to monitoring, reporting and verification requirements. The Commission will adopt a new Regulation through the comitology procedure by 31 December 2017 governing the monitoring and reporting of emissions from the activities listed in Annex I of the Directive A separate Regulation on the verification of emission reports and the accreditation of verifiers should specify conditions for accreditation, mutual recognition and cancellation of accreditation for verifiers, and for supervision and peer review as appropriate. What provision will be made for new entrants into th e market. Five percent of the total quantity of allowances will be put into a reserve for new installations or airlines that enter the system after 2017 new entrants The allocations from this reserve should mirror the allocations to corresponding existing installations. A part of the new entrant reserve, amounting to 300 million allowances, will be made available to support the investments in up to 12 demonstration projects using the carbon capture and storage technology and demonstration projects using innovative renewable energy technologies There should be a fair geographical distribution of the projects. In principle, any allowances remaining in the reserve shall be distributed to Member States for auctioning The distribution key shall take into account the level to which installations in Member States have benefited from this reserve. What has been agreed with respect to the financing of the 12 carbon capture and storage demonstration projects requested by a previous European Council. The European Parliament s Environment Committee tabled an amendment to the EU ETS Directive requiring allowances in the new entrant reserve to be set aside in order to co-finance up to 12 demonstration projects as requested by the European Council in spring 2007 This amendment has later been extended to include also innovative renewable energy technologies that are not commercially viable yet Projects shall be selected on the basis of objective and transparent criteria that include requirements for knowledge sharing Support shall be given from the proceeds of these allowances via Member States and shall be complementary to substantial co-financing by the operator of the installation No project shall receive support via this mechanism that exceeds 15 of the total number of allowances i e 45 million allowances available for this purpose The Member State may choose to co-finance the project as well, but will in any case transfer the market value of the attributed allowances to the operato r, who will not receive any allowances. A total of 300 million allowances will therefore be set aside until 2018 for this purpose. What is the role of an international agreement and its potential impact on EU ETS. When an international agreement is reached, the Commission shall submit a report to the European Parliament and the Council assessing the nature of the measures agreed upon in the international agreement and their implications, in particular with respect to the risk of carbon leakage On the basis of this report, the Commission shall then adopt a legislative proposal amending the present Directive as appropriate. For the effects on the use of credits from Joint Implementation and Clean Development Mechanism projects, please see the reply to question 20.What are the next steps. Member States have to bring into force the legal instruments necessary to comply with certain provisions of the revised Directive by 31 December 2009 This concerns the collection of duly substantiated and ver ified emissions data from installations that will only be covered by the EU ETS as from 2017, and the national lists of installations and the allocation to each one For the remaining provisions, the national laws, regulations and administrative provisions only have to be ready by 31 December 2017.The Commission has already started the work on implementation For example, the collection and analysis of data for use in relation to carbon leakage is ongoing list of sectors due end 2009 Work is also ongoing to prepare the Regulation on timing, administration and other aspects of auctioning due by June 2017 , the harmonised allocation rules due end 2017 and the two Regulations on monitoring and reporting of emissions and verification of emissions and accreditation of verifiers due end 2017.
No comments:
Post a Comment